کد مطلب:28269 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126

عبد اللَّه بن عبّاس












1403. امام علی علیه السلام - از نامه ای كه به عبد اللَّه بن عبّاس، كارگزارش در بصره نوشت -: ای ابن عبّاس، خدای تو را بیامرزد! در آنچه بر دست و زبانت از خوبی و بدی جاری می شود، درنگ كن. به درستی كه من و تو در این امر، شریك هستیم. خود را در جایگاه خوش گمانی من قرار ده و دیدگاهم را نسبت به خودت سُست منما. والسلام![1].

1404. امام علی علیه السلام - از نامه اش به ابن عبّاس -: پس از حمد و سپاس خداوند؛ خبر كاری از تو به من رسیده كه اگر انجام داده باشی، خدا را به خشم آورده ای و امانتت را خراب كرده ای و نافرمانیِ امامت را نموده ای و به مسلمانان، خیانت كرده ای. خبر رسیده كه زمین ها را پاكسازی كرده ای و آنچه را در اختیارت بود، به مصرف رسانده ای. حساب هایت را برایم بفرست و بدان كه حسابرسیِ خداوند، شدیدتر است از حسابرسی مردم. والسلام![2] ر. ك: ج 12، ص 304 (عبد اللَّه بن عبّاس.









    1. نهج البلاغة: نامه 18، بحار الأنوار: 699/493/33.
    2. أنساب الأشراف: 397/2، نهج البلاغة: نامه 40.